توضیحات
مواقع النجوم و مطالع اهلّة الاسرار و العلوم
این کتاب در ردیف دو کتاب دیگر محیی الدین ابن عربی، فتوحات مکیه و فصوص الحکم است. وی در باب طهارت در کتاب فتوحات، درباره این کتاب میگوید: این کتاب که مواقع النجوم نام دارد، از استاد بی نیاز است، بلکه استاد بدان نیازمند است. زیرا استاد کسی است که عالی و اعلا را بفهمد، در حالیکه این کتاب بر بالاترین و اعلاترین مقامی که استاد بر آن است قرار دارد و فراسوی آن مقامی در این شریعتی که بدان متعبدیم نیست. پس هر کسی آن را نزدش یافت، به توفیق الهی برخود واثق گردد؛ زیرا آن را منفعتی عظیم است.
این کتاب را ابن عربی در شهر مریه که در کشور اندلس است، در سال ۵۹۵ قمری تآلیف کرده است.
محیی الدین ابن عربی که همگان او را واضع عرفان نظری میدانند، به حق بزرگترین عارف اسلامی است که چهره عرفان به وجه اکمل در آئینه پندار او رخ نمود و پولاد گرم آن به نحو اتم در دستان هنرمند وی به سردی گرائید.
تلاشهای ابنعربی در تلفیق مبانی عقلی فلسفه با کشف و شهود عرفانی و در نظر گرفتن سیر تطورات فلسفه و عرفان در پهنه تاریخ در نقطهای به ثمر نشست که ماهیت تابناک عرفان اسلامی چنین ضرورتی را در خود احساس میکرد.