توضیحات
منطق تبعیت (عقلانیت وحیانی و خروج از اشعریگری)
معقولیت و مطلوبیت مبتنی بر غایتمندی، دو عنصر اصلی برای ایجاد یک نظام منطقی رفتاری در انسان است که بدون هر یک از آنها، صدور افعال ارادی و آگاهانه، فاقد نظام منطقی عام و قابل دفاع می باشد.
اشعریگری در روزگار جدید با انکار نظریۀ فطرت الهی و نیز نفی نظام غایتمند طبیعت و خلقت، و در نتیجه، عدم التزام به عقلانیت قضایای دینی و اخلاقی، معبر مناسبی برای فروافتادن در باتلاق نظریات کوتهبینانه و جاهلانۀ داعشی از دین، در سودای رسیدن به نعیم مقیم اخروی شده است. البته که پوشیدن تنپوش جهل، نیازمند هیچ زیرجامهای از خردورزی و اخلاق نیست!
«منطق تبعیت» با تبیین نقش عناصر دوگانۀ عقلانیت و مطلوبیت غایی، راه را برای خروج از اشعریگری مدرن و بازگشت به نظریۀ فطرت الهی و تبیین اخلاقی و انسانی از دین هموار میسازد. این تبیین از سرمایۀ عقل و نیز معارف عمیق و بیکران الهی در قرآن کریم بهره برده است.