توضیحات
همعات (شرایط و موانع سلوک الی الله)
رسالهای عرفانی در بیان اصول و قواعد و آداب سیر و سلوک به روش نقشبندیه است. مطالب این رساله، حاصل شهودات و الهامات نویسنده و بدون وساطت فکر و تعقل ظاهری و تحصیل حصولی است. مطالبی که برای سالکان در مقام اندیشه و عمل ضروری است.
نویسنده پس از تبیین مقام انسان و لزوم سیر الی الله به مباحثی پیرامون عمل و دستورات عملی پرداخته و اخلاقیات فاضله و شرایط لازم برای وصول به آن هدف را مطرح نموده است. در همعه یازدهم با مدحی شیرین و جذاب از حضرت علی با عنوان «اول فاتح باب جذب الی الله» پس از رسول الله نام برده شده است. در جای دیگر از لزوم و اهمیت زیارت قبور الهی و استمداد از باطن ایشان سخن گفته شده است. عبارات کتاب با قلمی استوار و زبان فارسی آمیخته با برخی عبارات به زبان اردو نگاشته شده و مطالب آن حکایت از دستیابی نویسنده به مقامات معنوی دارد.
علامه طباطبایی از نویسنده این رساله با عنوان «عارفی از عرفاء هند به نام شیخ ولی دهلوی» یاد میکند. او پیشوای حنفیان هند، قرآن شناس، فقیه و محدث مشهور عصر خود در خانوادهای مذهبی به دنیا آمد. وی نظام آموزی خاصی را برای تربیت طلاب ایجاد کرد و همه عمر خود را وقف تعلیم و تالیف و ارشاد نمود. او عالم و عارفی معتدل و میانه رو بود که در راستای وحدت مذاهب اسلامی تلاش میکرد. شکلی که وی برای اسلام تصفیه شده خود در نظر گرفته بود، آشکارا رنگ عرفان و تصوف داشت. او میکوشید تا عقاید دو طریقه تصوف رایج زمان خود یعنی مکتب وحدت وجود ابن عربی و مکتب شهود شیخ احمد سرهندی را با هم تلفیق کند.