رسالة الطیر (شیخ اشراق شهاب الدین سهروردی)

توضیحات

رسالة الطیر

شهاب‌الدین یحیی سهروردی، رسالة الطیر را در تداوم و بسطِ رسالة الطیر ابن‌سینا به زبان فارسی نگارش کرده‌ است.

سهروردی در رسالة الطیر، با به‌کارگیری زبان پرندگان که قبلاً نیز ابن‌سینا، عطار نیشابوری و احمد غزالی آن را به کار برده بودند، به زبان رمز شماری از تعالیم معرفتی را بیان می‌کند.

از دغدغه‌های قلبی انسان، همواره غنای روحی و نجات از تاریکی و تباهی بوده و در پی این خواسته، درست یا غلط دست به اعمالی زده که شاید غصه سرآید، و ریاضت‌هایی را تحمل کرده تا شایسته دریافت الطافی از آن حقیقت ازلی گردد، و در این بین بوده‌اند افرادی که پا در راه گذاشته و عنایاتی را کسب کرده و به درجاتی از دریافت معرفت عقلی و قلبی نائل شده‌اند و ضمن این امر، تجربیات عرفانی و حکمی خود یا اساتید خود را به رشته تحریر درآورده که البته برخی ازین نگارشات به صورت داستان‌های توأمان با رمز بوده و نویسندۀ متون، آن معارف را در پرده تبیین کرده است.

اصول منتج از رسالة الطیر:

• این خاکدان برای روح انسان در حکم زندان است؛
• لزوم سفر روح به سوی نور الانوار؛
• فضل الهی در تجربیات معرفتی شامل حال سالک است؛
• رهایی از زندان عالم مادی، تجربه ادراک‌های برتر را در پی خواهد داشت.