توضیحات
ترجمه مواقع النجوم (به انضمام دو شرح از کتاب مواقع النجوم؛ کردی، واعظ)
این کتاب در ردیف دو کتاب دیگر محیی الدین ابن عربی، فتوحات مکیه و فصوص الحکم است. وی در باب طهارت در کتاب فتوحات، درباره این کتاب می‌گوید: این کتاب که مواقع النجوم نام دارد، از استاد بی نیاز است، بلکه استاد بدان نیازمند است. زیرا استاد کسی است که عالی و اعلا را بفهمد، در حالیکه این کتاب بر بالاترین و اعلاترین مقامی که استاد بر آن است قرار دارد و فراسوی آن مقامی در این شریعتی که بدان متعبدیم نیست. پس هر کسی آن را نزدش یافت، به توفیق الهی برخود واثق گردد؛ زیرا آن را منفعتی عظیم است.
این کتاب را ابن عربی در شهر مریه که در کشور اندلس است، در سال ۵۹۵ قمری تآلیف کرده است.
بر این کتاب تا کنون دو شرح نگاشته شده است، یکی مربوطه به شیخ ملاحسن بن موسی بن عبدلله کردی بانی قادری دمشقی شافعی که در کتابخانه سلطنتی آلمان موجود است و ناقص است. شرح دوم نیز موجزی است از نظام الدین، شمس الدین احمد واعظ که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.
محیی الدین ابن عربی که همگان او را واضع عرفان نظری می‌دانند، به حق بزرگترین عارف اسلامی است که چهره عرفان به وجه اکمل در آئینه پندار او رخ نمود و پولاد گرم آن به نحو اتم در دستان هنرمند وی به سردی گرائید.
تلاشهای ابن‌عربی در تلفیق مبانی عقلی فلسفه با کشف و شهود عرفانی و در نظر گرفتن سیر تطورات فلسفه و عرفان در پهنه تاریخ در نقطه‌ای به ثمر نشست که ماهیت تابناک عرفان اسلامی چنین ضرورتی را در خود احساس می‌کرد.
