توضیحات
از خرافه تا خدا (نقش عبادات در روبنای ادعیه و اذکار)
تحقیقی درباره نقش عبادت به خصوص دعا و ذکر در پرورش روح انسان و اثرات سوء خرافه پرستی در مسیر معرفت است.
نویسنده با استناد به آیات قرآن کریم و احادیث معصومین و دیدگاههای اندیشمندان مسلمان توانسته است که به این سؤال پاسخ دهد:
خرافه و خرافه پرستی چگونه اعتقاد ما را از درون به تباهی و فساد میکشاند؟
از دیدگاه نویسنده، انسان خداجو در طلب وصال یار به هر کوی طریق دل میبندد و باب ایمان و اعتقاد خویش را از برای هر خاطری که از دل او میگذرد، میگشاید، اما وقتی که به یقین یا مطلوب خویش نمیرسد در وادی سرگشتگی رها میشود و ناگزیر دو راه در پیش روی او باقی میماند، یا چشم از دنیای باطن میپوشاند و دیده بر صورت ظاهر باز میکند و یا از پی گم کرده خویش در عالم خیال، دنیای روحانیت خود را به افسانه و موهومات میسپارد که در هر دو وجه در مسیر بیراهه قرار میگیرد و این همان مصیبتی است که از طریق خرافات در اعتقادات جوامع بشری رخنه نموده است.
به عنوان مثال حیوان حلال گوشتی را در جهت رسیدن به نیاز روحانی خود، زنده بر سر کوه بلندی میبرد و در میان حصار میگذارد تا خوراک لاشخورها شود. همچنین در دل نگرانیهای خود، دل مشغولیها به نام ایام میزند تا روز و ماه و سال را مستمسک افکار خود قرار دهد؛ بر این اساس یک روز را در پوشیدن لباس نو نیکو میداند و … گاهی در دام چوب و گچ و شیشه و سیمان گرفتار میشود.
