توضیحات
تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین (ترجمه و شرح فارسی نهج البلاغه)، ۳ جلد
کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه ساده و روان نهجالبلاغۀ امام امیرالمؤمنین علیه السّلام میپردازد.
در معرفی این کتاب آمده است: ترجمهای شرحگونه بر متن نهج البلاغه با ادبیاتی کلاسیک و فاخر و نثری مسجع، آمیخته با واژههای سره فارسی، مربوط به قرن دهم هجری است.
مترجم در مقدمۀ خویش چنین مینگارد: کتابی که مبانی آن مبتنی باشد بر معرفت الهی و متأسَّس به اوامر و نواهی و مشتمل بر مواعظ و نصایح حکمی، کتاب نهج البلاغه است از شاه ایوان “هل اتی” و ماه آسمان “لا فتی” و دُرّ درج “لو کشف الغطاء” … اسدالله الغالب و مطلوب کل طالب، ابی الحسن علی بن ابیطالب صلواتاللهعلیه که در نهایت بلاغت و فصاحت و در نهایت جزالت و بداعت است … آنچه اهمیت این ترجمه را فزونی میبخشد، قدمت زمانی، متبحّر بودن مترجم در علوم و فنون ادبی و کلامی و تبحّرش در علم تفسیر و بهرهگیری او از ادبیاتی غنی است که در نتیجه آن بسیاری از واژگان با کلمات فصیح و بلاغتنشان جایگزین شدهاند.
مخاطب ترجمه، پژوهشگران و علمای علم بلاغت و ادبیات فارسی و عربی، پژوهشگران حدیثشناس و آشنایان به علوم قرآن و حدیثاند.
مترجم در ترجمه و شرح خویش، روشی عارفانه پیش گرفته است. مقدمه دارای نثری مصنوع و مزیّن به صناعات ادبی است، اما متن مسجّع و به دور از تکلّف و مزّین به اشعار فارسی و عربی، حکایت و روایت و آراء تفسیری است. روش او مبتنی بر روش مَزجی است، بهگونهای که در آغاز، اصل عبارت متن ذکر میشود، سپس معنای فارسی و در صورت نیاز، شرح را بهگونهای که با ترجمه ممزوج نشود، آورده است.
مترجم، شرح ابن میثم را مبنای توضیحات ادبی و تاریخی خویش قرارداده و حکایات، اشعار یا روایاتی بر آن افزوده است. در این ترجمه ۲۳۱ خطبه، ۷۹ نامه و ۴۶۳ حکمت ترجمه و شرح شده است.