توضیحات
رسائل العشاق و وسائل المشتاق
کتاب پیشرو که نویسنده آن را در عهد سلاطین خوارزمشاهی پدید آورده، نتیجۀ بررسیهایی است که از اوایل دهۀ نود خورشیدی آغاز شد.
این کتاب علاوه بر ارزشهای متعدد و متنوع آن، گنجینهای از اشعار و سرودههای کهن فارسی است که دلیل اصلی توجه نگارنده به آن، در واقع همین وجه بوده است. امید است در آینده بتوان در مطالعات شعرشناسی به این مأخذ کهن و کم نظیر، که آینهای از وضعیت شعر فارسی در خراسان بزرگ پیش از هجمۀ مغولان به این خطه است، توجه بیشتری نشان داد و آن را از منظرهای گوناگون، از جمله مطالعه در وضعیت ادب منظوم در ادواری چون سامانی، غزنوی اول، سلجوقی، غزنوی دوم و خوارزمشاهی و همچنین مطالعات رباعیشناسی و جز آن، به دقت بررسی نمود.
این اثر به عنوان کهنترین اثر بر جای مانده در موضوع نامهنگاری عاشقانه به زبان فارسی؛ حاوی یکصد نامه در بیان احوال عاشق و معشوق و وقایع میان ایشان است که در قالب یک آئیننامه یا «ترسل نامه» در کنار هم عرضه شده است. بهرهگیری نویسنده از سرودههای بسیار، به منظور تأثیرگذاری بیشتر و عمق بخشی بر نوشتۀ خویش است.